به گزارش همواره از لبوهای سفت، تازه و کاملاً اسپری اپسایت قرمز استفاده کنید. لبوهای کوچک معمولاً تُردتر هستند. لبو را می‌توان به مدت 4 تا 5 روز در یخچال نگهداری کرد. لبو را به خوبی بشویید و مراقب باشید که در این مرحله پوست آن کنده نشود. لبو را می‌توان به صورت پخته، کبابی و آب پز مصرف نمود. هنگام پخت آب پز می‌توانید یک قاشق غذاخوری نمک به یک کیلو گرم لبو اضافه کنید.
لبو را می‌توان به صورت سرد در سالاد و پخته در سوپ مصرف کرد. برگ لبو را می‌توان مانند برگ اسفناج کیسه استومی آکس مد پخت و مصرف نمود. طریقه طبخ لبو بر اثربخشی مواد مغذی آن مؤثر است. یونانی‌ها و رومیان باستان از لبو برای کاهش تب استفاده می‌کردند. مدت‌هاست که خاصیت تصفیه کنندگی لبو توسط درمان گران گیاهی شناخته شده است. ضمناً معتقدند که لبو باعث تحریک کبد، کلیه، مثانه، طحال، روده و تحریک سیستم لنفاوی می‌شود.
همچنین سیستم ایمنی را در مبارزه با ویروس‌ها تقویت می‌کند. طب چینی لبو را برای تقویت عملکرد قلب و آرام کردن روح، پیچش بیضه تصفیه خون، درمان کم کاری کبد مؤثر می‌دانند. همچنین لبو برای تنظیم هورمون‌ها در دوران یائسگی زنان استفاده می‌شود… از آنجایی که مقدار اسید فولیک موجود در لبو بسیار بالاست، این سبزی می‌تواند در کاهش خطر بیماری قلبی عروقی بسیار مفید باشد. در واقع دریافت کافی فولات باعث کاهش سطح هموسیستئین، که از عوامل خطر ابتلاء به بیماری‌های قلبی عروقی است، می‌گردد.
لبو دارای فیبر محلولی است که به کاهش سطح کلسترول LDL کمک می‌کند. در ضمن ژل سیلیکون برای جای جوش کاروتنوئیدها و فلاونوئیدهای موجود در لبو نیز از تشکیل کلسترول LDL و تخریب دیواره سرخرگ‌ها که به دنبال اکسیداسیون رادیکال‌های آزاد ایجاد می‌شود جلوگیری می‌کنند. بنابراین می‌توان گفت که مصرف لبو در کاهش خطر بیماری‌های قلبی عروقی و سکته قلبی مؤثر است.
از آنجا که نمایه گلیسمی (GI) لبو 64 است، بنابراین به سرعت هضم و جذب جریان خون می‌شود و قند خون را بلافاصله افزایش می‌دهد. از این رو، لبو از جمله مواد غذایی است که برای ورزشکاران بعد از انجام تمرینات سنگین ورزشی و به منظور تأمین ذخیره انرژی عضلات در کوتاه‌ترین زمان ممکن بسیار مناسب است. ارزش غذایی لبوی پخته در سوپ و یا ترشی لبو تفاوتی با انواع آب پز و کبابی شده ندارد.
منبع: ایمنا
منبع